Πολυτεχνείο 1973: Η εξέγερση του μέλλοντός μας

Η ΑΥΓΗ: 18/11/2012

ΤΟΥ ΑΛΚΗ ΡΗΓΟΥ

Υπάρχουν στην Ιστορία ενός λαού κάποιες ώρες που η πολιτική κοινωνία, αδιαμεσολάβητα, υπερβαίνοντας την κυρίαρχη πολιτική σκηνή, προβάλλει πρωταγωνιστικά στο προσκήνιο του Δημόσιου χώρου, παράγοντας συγκλονιστικά υλικά αποτελέσματα. Μοναδικό τέτοιου είδους γεγονός στη μεταπολεμική μας διαδρομή αποτελεί το Πολυτεχνείο του 1973, που η λαϊκή συνείδηση από τότε, και όχι τυχαία, εγχάραξε στην μνήμη της ως Εξέγερση, με ό,τι αυτό δυναμικά συμπαραμαρτυρεί. Κανείς δεν το είχε σχεδιάσει, ούτε είχε φανταστεί την έκταση και ένταση των διεργασιών και των συνεπειών που επέφερε.

 

Πώς και γιατί φτάσαμε στην 21η Απριλίου 1967

Η ΑΥΓΗ: 22/04/2012

ΤΟΥ ΑΛΚΗ ΡΗΓΟΥ

Το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου 1967 επεβλήθη με την απροκάλυπτη βία των όπλων, και τουλάχιστον την ηθική αυτουργία των Ηνωμένων Πολιτειών, από μια ομάδα (χούντα) επίορκων αξιωματικών, τη νύκτα της 20ης προς 21η Απριλίου, και κατέρρευσε την 23η Ιουλίου 1973, κάτω από το βάρος του προδοτικού και εγκληματικού πραξικοπήματος, εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και του προέδρου της Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, με επακόλουθο την τουρκική εισβολή στη νήσο. Η «Εθνική Επανάστασις», όπως αυτοχαρακτηρίστηκε αυτή η στρατοκρατική δικτατορία, διήρκεσε επτά χρόνια, τρεις μήνες και τρεις μέρες. Πρόκειται για το μεγαλύτερο διάστημα δικτατορικής εκτροπής από τη σύσταση του ελληνικού κράτους.

Κάθε απόπειρα προσέγγισης, της φύσης και της πορείας αυτού του «καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης», απαιτεί πρωταρχικά γνώση του ιδεολογικο-πολιτικού πλαισίου μέσα στο οποίο γεννήθηκε, των συνθηκών, εσωτερικών και διεθνών, μέσα στις οποίες αναπτύχθηκε η ελληνική πολιτική σκηνή, από το τέλος του εμφυλίου πολέμου μέχρι το 1967, τον ρόλο που σ’ αυτή την πολιτική σκηνή διαδραμάτιζε ο ελληνικός στρατός -ορθότερα, το σώμα των μονίμων αξιωματικών- τις δομικές, οικονομικές, ιδεολογικές οσμώσεις του με τους αμερικανούς εκπαιδευτές του.