Οι λέξεις αυτές γράφτηκαν από τον κομμουνιστή, μέλος του ΚΚΕ, Γιώργη Βαρλάμο, περίπου 1,5 χρόνο πριν το θάνατό του.
Είναι το ξεκίνημα της διαθήκης του που έγραψε με το χέρι του. Διαθήκη με την οποία δηλώνει πως αφήνει την κινητή και ακίνητη περιουσία του στο Κόμμα του, στο ΚΚΕ.
«…Με τον τρόπο αυτό επιθυμώ να στηρίξω το Κόμμα μου, του οποίου είμαι μέλος σχεδόν εβδομήντα χρόνια (70), στο δύσκολο και ηρωικό αγώνα που δίνει για την υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού, για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Το ΚΚΕ εκπροσωπεί και ενσαρκώνει τη φιλοσοφία και κοσμοθεωρία που και ο ίδιος επέλεξα να στηρίξω και να υπηρετήσω με όλες μου τις δυνάμεις και με τον τρόπο ζωής μου μέσα από τη συλλογική δράση. Ετσι θεωρώ -λέει ο ίδιος στη διαθήκη του- ότι ολοκληρώνω κι εγώ την προσφορά μου στο μεγάλο και δίκαιο αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και όλου του εργαζόμενου λαού από τα δεσμά της ταξικής σκλαβιάς, αγώνα που με διήγειρε και με συνεπήρε από τα νεανικά μου χρόνια και εξακολουθεί να φλογίζει την καρδιά μου μέχρι σήμερα».
Αυτά είναι τα λόγια του Γιώργη Βαρλάμου, το ύστατο χρέος -που σαν τέτοιο το ένιωθε ο ίδιος- απέναντι στο Κόμμα του, στο Κόμμα της εργατικής Τάξης.