Φρανσουά Ολάντ: «Υποκλινόμαστε ενώπιον όλων των θυμάτων του ναζισμού»

• Στη σκιά της Ουκρανίας η επέτειος της Απόβασης στη Νορμανδία

ΤΟ ΒΗΜΑ:  06/06/2014

O Φρανσουά Ολάντ και η βασίλισσα Ελισάβετ στην 70η επέτειο της Απόβασης στη Νορμανδία ( Πηγή: (ΑΡ))

Το «ίδιο όραμα και το ίδιο θάρρος» για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων απειλών για την ειρήνη με εκείνο που επέδειξαν όσοι πολέμησαν κατά την Απόβαση στη Νορμανδία ζήτησε ο Φρανσουά Ολάντ στην ομιλία του για την 70ή επέτειο από την ημέρα που άλλαξε τη ροή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

«Σήμερα υποκλινόμαστε ενώπιον όλων των θυμάτων του ναζισμού» είπε ο Γάλλος πρόεδρος και -παρουσία των Βλαντιμίρ Πούτιν και Πέτρο Ποροσένκο– χαιρέτισε «το θάρρος» του Κόκκινου Στρατού και την «αποφασιστική συμβολή» της πρώην ΕΣΣΔ.Χίλιοι οκτακόσιοι βετεράνοι και 19 αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων παρέστησαν στις εκδηλώσεις για την ιστορική επέτειο στις ακτές της βόρειας Γαλλίας, σε περίοδο κατά την οποία η ένταση μεταξύ Δύσης και Μόσχας βρίσκεται για πρώτη φορά σε τόσο υψηλά επίπεδα μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου.

Η κεντρική επετειακή τελετή για την απόβαση των Συμμαχικών δυνάμεων έλαβε χώρα στην παραλία Ουϊστριάμ, η οποία αποκλείστηκε πλήρως στο πλαίσιο ύψιστων μέτρων ασφαλείας με την ανάπτυξη 5.500 χωροφυλάκων, 2.000 αστυνομικών και 500 στρατιωτών.

Μπαράκ Ομπάμα, Ντέιβιντ Κάμερον, Άνγκελα Μέρκελ, Βλαντιμίρ Πόυτιν, καθώς και η βασίλισσα Ελισάβετ -η μοναδική αρχηγός κράτους που βίωσε το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο-, παρέστησαν στις εκδηλώσεις που είχαν ως φόντο την ουκρανική σύγκρουση και συνοδεύτηκαν από μπαράζ διπλωματικών επαφών σε επίπεδο κορυφής.

«Θέλω να χαιρετίσω το θάρρος του Κόκκινου Στρατού, ο οποίος, μακριά από εδώ, αντιμετώπισε 150 γερμανικές μεραρχίες και μπόρεσε να τις απωθήσει, να τις νικήσει» δήλωσε ο Φρανσουά Ολάντ και υπογράμμισε «την αποφασιστική συμβολή των λαών αυτού που ονομάζαμε Σοβιετική Ένωση» στην νίκη των συμμάχων.

Ο Βλαντιμίρ Πούτιν και ο νεοκλεγείς Ουκρανός πρόεδρος Πέτρο Ποροσένκο είχαν έλθει νωρίτερα για πρώτη φορά ενώπιος ενωπίω, ενώ σύντομη «άτυπη» συνάντηση είχαν επίσης οι πρόεδροι Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών.

«Θέλω να χαιρετίσω το θάρρος των Γερμανών, θύματα και αυτοί του ναζισμού, οι οποίοι ενεπλάκησαν σε έναν πόλεμο ο οποίος δεν ήταν δικός τους, ο οποίος δεν θα έπρεπε να είναι δικός τους» προσέθεσε ο Ολάντ παρουσία και της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ.

«Σήμερα υποκλινόμαστε ενώπιον όλων των θυμάτων του ναζισμού» σημείωσε -έχοντας νωρίτερα εντός της ημέρας ευχαριστήσει τις Ηνωμένες Πολιτείες λέγοντας ότι νοιώθει τιμή για την παρουσία του Μπαράκ Ομπάμα στις εκδηλώσεις.

Ο Γάλλος πρόεδρος υπογράμμισε επίσης ότι η συγκέντρωση των παγκόσμιων ηγετών για τις εκδηλώσεις για την επέτειο από την Απόβαση στην Νορμανδία θα πρέπει να συμβάλει στην ειρήνη και «εκεί όπου απειλείται να βρεθούν λύσεις και διέξοδοι ώστε μια σύγκρουση να μην γενικευτεί σε έναν πόλεμο» -χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένα την κρίση στην Ουκρανία.

 

D-Day και η μάχη για την Ευρώπη

ΝΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 06.06.2014

Σαν σήμερα, πριν από 70 χρόνια, 156.000 στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων άρχισαν την απόβαση στη Νορμανδία, η οποία οδήγησε στην ήττα των γερμανικών δυνάμεων που είχαν καταλάβει την Ευρώπη από τη Γαλλία έως την Ελλάδα. Η 6η Ιουνίου του 1944 είναι μία από τις κορυφαίες ημερομηνίες στην Ιστορία της αιματοβαμμένης ηπείρου μας. Σήμερα, 17 αρχηγοί κρατών θα συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις μνήμης σε μία από τις παραλίες όπου χιλιάδες νέοι σφαγιάστηκαν στην προσπάθεια να εξασφαλίσουν προπύργιο για τις δυνάμεις που –μαζί με τις σοβιετικές δυνάμεις στην Ανατολή– θα άλλαζαν τον ρουν του πολέμου. Αυτό που δεν μπορούσε κανείς να προβλέψει ήταν ότι αυτή η ημέρα θα οδηγούσε στην πιο μακρά περίοδο ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας που γνώρισε ποτέ η Ευρώπη. Ούτε θα φανταζόταν ότι αυτό που γεννήθηκε μέσα στις φλόγες –η αφοσίωση για την ειρήνη– θα κινδύνευε 70 χρόνια αργότερα, λόγω όχι νέας στρατιωτικής απειλής, αλλά από τη λήθη και την απερισκεψία ηγετών που δεν γνώρισαν οι ίδιοι τον πόλεμο. Μετά την D-Day, η σημαντικότερη μέρα στο ευρωπαϊκό ημερολόγιο είναι η 23η Ιουλίου του 1952, ημέρα ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας Ανθρακα και Χάλυβα. Ενα χρόνο νωρίτερα και μόλις έξι μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι πρώην εχθροί Γαλλία, Δυτική Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο και Ολλανδία είχαν συμφωνήσει σε αυτή τη συνθήκη, πιστεύοντας ότι μέσω της ένωσης θα έθεταν τέλος στους ατελείωτους πολέμους της Ευρώπης. Οι έξι χώρες ήταν ο πυρήνας της σημερινής Ευρωπαϊκής Ενωσης των 28 χωρών-μελών. Το 1989 ήταν άλλη μία σημαδιακή μέρα – τότε άρχισε η κατάρρευση του Σοβιετικού Μπλοκ, με αποτέλεσμα τον Μάιο του 2004 να ενταχθούν στην Ε.Ε. οκτώ χώρες πρώην δορυφόροι της Σοβιετικής Ενωσης. Σήμερα, το 2014, η Ευρωπαϊκή Ενωση βρίσκεται σε κρίση.

Πολλές χώρες-μέλη αντιμετωπίζουν μεγάλες οικονομικές δυσκολίες· ο αποπληθωρισμός, η ανεργία και το χρέος (κρατικό και ιδιωτικό) απειλούν με μαρασμό την Ευρωζώνη· η διευρυνόμενη ανισότητα μεταξύ χωρών-μελών και μεταξύ κοινωνικών ομάδων επαναφέρει εντάσεις και έχθρες που είχαν ξεχαστεί τα χρόνια της ανάπτυξης και της ευημερίας, απειλώντας τη συνοχή της Ενωσης και πολλών χωρών-μελών. Αναζητώντας τρόπους να εξασφαλίσουν την ευημερία των πολιτών τους ενώ τα χρέη αυξάνονται, οι ηγέτες της Ε.Ε. βρίσκονται στις συμπληγάδες της ανάγκης να εμβαθύνουν την Ενωση, ενώ ολοένα και μεγαλύτερος αριθμός πολιτών και πολιτικών δυνάμεων διαφωνεί με αυτό, θέλγεται από τον απομονωτισμό. Πέρα από τις «εσωτερικές» προκλήσεις, η Ε.Ε. χάνει έδαφος και στο γεωστρατηγικό επίπεδο. Η στρατιωτική και τεχνολογική ηγεμονία των ΗΠΑ, η οικονομική άνοδος της Κίνας και άλλων χωρών, καθώς και το σκληρό πολιτικό παιχνίδι της Ρωσίας, επιτείνουν την αίσθηση ότι η Ε.Ε. χάνει συνεχώς σε επιρροή. Οι πολιτικές δυνάμεις της θρυμματίζονται – και μαζί τους το όραμα μιας Ενωσης που συνεχώς θα βελτιώνει τις ζωές των πολιτών της.

Οι λιγοστοί πλέον βετεράνοι του πολέμου που θα βρεθούν στη Νορμανδία σήμερα μπορούν να είναι υπερήφανοι που συμμετείχαν στα πρώτα βήματα ενός μεγάλου πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού θριάμβου. Οι ηγέτες που θα βρεθούν κοντά τους θα καταλάβουν ότι η μάχη που άρχισε τότε δεν τελείωσε και ότι κινδυνεύει να χαθεί;

 

Μέρκελ: Ευχαριστώ τους Συμμάχους που σταμάτησαν το ναζισμό

ΑΠΕ-ΜΠΕ

• 

Η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ εξέφρασε την «ευγνωμοσύνη» της χώρας της για τις θυσίες που πρόσφεραν οι συμμαχικές δυνάμεις για την απελευθέρωση της Ευρώπης από το ναζισμό σήμερα, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων για την 70ή επέτειο της Απόβασης στη Νορμανδία.

«Η 6η Ιουνίου του 1944 δεν ήταν η ημέρα της οριστικής απελευθέρωσης, όμως υπήρξε η ημέρα της αρχής της απελευθέρωσης, που μας επιτρέ πει να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας απέναντι στις τεράστιες θυσίες που έκαναν οι Σύμμαχοι προκειμένου να μας απελευθερώσουν από το ναζισμό» δήλωσε κατά τη διάρκεια της επίσκεψής της στο Ρανβίλ νωρίτερα απόψε.Η Μέρκελ, συνοδευόμενη από τον υπουργό Εξωτερικών της Γαλλίας Λοράν Φαμπιούς κατέθεσε στεφάνι στο κεντρικό μνημείο του βρετανικού στρατιωτικού νεκροταφείου της περιοχής και, στο χώρο μπροστά το μνημείο για τους Γερμανούς στρατιώτες, περιλαμβανομένου ενός αγνώστου.

«Το Ρανβίλ είναι συμβολικό μέρος της σημαντικής αυτής ημέρας καθώς ήταν η πρώτη κοινότητα που απελευθερώθηκε μετά την Απόβαση» επισήμανε η καγκελάριος. Όμως «η απελευθέρωση είχε ένα φοβερό τίμημα: εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι πλήρωσαν με την ζωή τους για την ειρήνη και την ελευθερία και δεν επέστρεψαν ποτέ στις οικογένειές τους» προσέθεσε η Μέρκελ.