ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2008
Ποιο πολιτιστικό γεγονός θα κρατούσατε από το 2008 ρώτησαν «ΤΑ ΝΕΑ» ανθρώπους της τέχνης. Η «Μήδεια», «Αυτά που κάψαν το σανίδι» στο Ηρώδειο, η μεταφορά των γλυπτών στο νέο Μουσείο Ακρόπολης ήταν στις προτιμήσεις τους
Σταμάτης Κραουνάκης, συνθέτης
Τα καλά της χρονιάς, που κράτησα. Η Αμαλία Μουτούση στον «Αγαμέμνονα». Οι… Μερσεντές Βουτσάς- Καρακατσάνης στον «Τ αρτούφο» του Μολιέρου. Το Κronos Quartet στο «Παλλάς» που έπαιξε και Κουμεντάκη. Το αθηναϊκό κοινό στη συναυλία της Μαντόνας «Ο δαιμονικός κουρέας της οδού Φλιτ» του Σόντχαϊμ στο σινεμά, ο Τ ζόνι Ντεπ γενικώς. Η Μάρθα Φριντζήλα στο ρεσιτάλ της Κumbara Ρroject. Η παράσταση του Νίκου Μαστοράκη με τη Σόνια Θεοδωρίδου για τον Ζακ Μπρελ. Η Λήδα Πρωτοψάλτη ως Σωτηρία Μπέλλου. Η «Μήδεια» του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Το «Αλ Τ σαντίρ» του Λάκη Λαζόπουλου. Το νέο CD του Αntony και το «Μy heart» της Λιζ Ρ άιτ.
Αρχή νέας περιόδου
- Πέτρος Θέμελης, καθηγητής Αρχαιολογίας
Αυτή καθαυτή η μεταφορά των Μαρμάρων της Ακρόπολης από το παλιό Μουσείο στο νέο Μουσείο στου Μακρυγιάννη δεν αποτελεί πολιτιστικό γεγονός, σηματοδοτεί εν τούτοις την αρχή μιας νέας περιόδου για τα πολιτιστικά μας πράγματα. Άλλωστε, ο εντυπωσιακός τρόπος της μεταφοράς με τους πανύψηλους γερανούς ήταν θέαμα συναρπαστικό, που συγκέντρωσε τα βλέμματα του κοινού παγκοσμίως. Οι χρηματοδοτήσεις από το Κοινοτικό ΠλαίσιοΣτήριξης έπαιξαν και εξακολουθούν να παίζουν ρόλο καθοριστικό στην αποκάλυψη, την προστασία και την ανάδειξη μνημείων όλων των εποχών στη χώρα μας. Από τα έργα αυτά έχει προκύψει αξιόλογη υποδομή σε μουσεία, επισκέψιμους αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία.
Χωρίς βεντετισμούς
- Δημήτρης Μητροπάνος, τραγουδιστής
Από τη χρονιά που φεύγει θα κρατούσα: Την παράσταση που έστησε ο Σταμάτης Κραουνάκης με ψυχή, ταλέντο, γνώση, σεβασμό- στο Ηρώδειο με τους παλιούς (αλλά και τους νέους) του θεάτρου και του τραγουδιού, μ΄ «αυτά που κάψαν το σανίδι». Τη «Μήδεια» του Δημήτρη Παπαϊωάννου που δεν είχα αξιωθεί να δω στην πρώτη παραγωγή. Δεν πίστευα ότι χορογραφικά μπορεί να αποδοθεί επί της ουσίας το μήνυμα της τραγωδίας. Προσωπικά, θα έβαζα δέκα με τόνο στους Έλληνες τραγουδιστές που στήριξαν την προσπάθεια για μια οικολογική πόλη στο Καλλιμάρμαρο, χωρίς βεντετισμούς και πρωτεία, αναδεικνύοντας τις καλύτερες στιγμές του τραγουδιού μας. Και όλα αυτά ευτύχησαν να έχουν την απόλυτη ανταπόκριση του ελληνικού κοινού. Η διαφθορά στο φως
Λυδία Κονιόρδου, ηθοποιός
Χαίρομαι πολύ που αυτή τη χρονιά βγήκε όλη αυτή η διαφθορά στο φως. Χαίρομαι πολύ γιατί ίσως μ΄ αυτό που συνέβη γίνουν κινήσεις για ν΄ αλλάξουμε πορεία. Χαίρομαι για τις εκδηλώσεις αντιδράσεις των παιδιών, διότι δείχνουν ότι ένα μέρος του κοινωνικού σώματος μένει ζωντανό, εν αντιθέσει μ΄ ένα άλλο που δείχνει νεκρό. Σημαντική στιγμή για μένα τη χρονιά που φεύγει ήταν η διδασκαλία του Ανατόλι Βασίλιεφ, στο διάστημα των περίπου οκτώ μηνών προετοιμασίας για τη «Μήδεια».
Η «μέσα φωνή» μας
- Γιάννης Σμαραγδής, σκηνοθέτης
Το μεγάλο γεγονός της χρονιάς ήταν, κατά τη γνώμη μου, η ανύψωση ενός καλλιτέχνη, του Λάκη Λαζόπουλου, σε εθνικό εκφραστή της βαθύτερης και πιο αισιόδοξης «μέσα φωνής» όλων μας. Όπως στο βαθύτερο αλλά τόσο κοντινό παρελθόν μας, με τον Αριστοφάνη ο οποίος με την ευστροφία και τον ευθύβολο σαρκασμό του είχε γίνει η «σοφή» φωνή της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Για να συμβεί αυτό, δεν χρειάζεται να είσαι μόνο χαρισματικός καλλιτέχνης. Χρειάζεται να αγαπάς τους άλλους, αλλά κυρίως να έχεις «άνωθεν ευλογία» όπως ο Λάκης Λαζόπουλος στους χαλεπούς καιρούς μας.
Ευστοχία-αστοχία
- Γιώργος Νταλάρας, τραγουδιστής
Αρκετά ενδιαφέρουσα ήταν η χρονιά που πέρασε, κυρίως σε επίπεδο παραστάσεων (όπως η «Ήμερη» του Λευτέρη Βογιατζή), στο φεστιβάλ (όπως η Πίνα Μπάους), στο Μέγαρο, στο «Παλλάς» («Μήδεια» του Παπαϊωάννου). Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και συγκινητικά πράγματα που είδα ήταν μια παλιά ταινία μικρού μήκους του Ντασσέν, το «Τρίο», όπου τα τέρατα της μουσικής Ρούμπινσταϊν, Πιατιγκόρσκι, Χάιφετς συνομιλούν και παίζουν μαζί- υπόδειγμα μουσικού ντοκιμαντέρ. Και στη μουσική έγιναν αρκετά. Αλλά φέτος η ζωή ξεπέρασε την τέχνη κατά πολύ και δεν μπορούμε να το παραβλέψουμε. Τα πολιτικά αντανακλαστικά των μαθητών που βγήκαν στους δρόμους- και ευτυχώς υπάρχουν- χωρίς βέβαια τα παρατράγουδα και τις διφωνίες των γνωστών-αγνώστων με το παρακράτος. Μια μεγάλη κωμωδία της χρονιάς ήταν επίσης οι δηλώσεις ότι στην Ελλάδα δεν γίνονται πια παρακολουθήσεις τηλεφώνων. Το πιο γλαφυρό χάπενινγκ ήταν η απρόβλεπτη συμπεριφορά μιας σφαίρας που ξεκινάει από μικρή βολίδα αεροβόλου, μεταμορφώνεται αστραπιαία σε σφαίρα 22 χιλιοστών και καταλήγει σε 32 mm πυροβόλου απ΄ αυτά που χρησιμοποιεί η Αστυνομία. Τελικά η εντυπωσιακή ευστοχία του ειδικού φρουρού καταλήγει να είναι η μεγάλη αστοχία του κράτους.
Τροβατόρε και Αντωνάκος
- Μαρκ Χατζηπατέρας, εικαστικός
Τον Νοέμβριο, είδα τον «Τροβατόρε» του Βέρντι σε παραγωγή της εταιρείας Οι Όπερες των Ζητιάνων, στο Βios. Αυτά τα νέα παιδιά, εκτός από καταπληκτικές φωνές, διέθεταν και εντυπωσιακές υποκριτικές ικανότητες. Επίσης στον χώρο υπήρχαν οθόνες για τη μετάφραση, οι οποίες σε συνδυασμό με την αντισυμβατική σκηνοθεσία του Έκτορα Λυγίζου κατάφεραν να αποδώσουν το έργο με τρόπο άμεσο και επίκαιρο. Ήταν μια θαυμάσια παράσταση και κατάφερε να κάνει την όπερα προσιτή σε ευρύτερο κοινό.
Απόλαυσα ιδιαίτερα τη μαγευτική βραδιά τον Ιούλιο στο Ηρώδειο, όπου τραγούδησαν η Λένα Πλάτωνος και η Έλλη Πασπαλά. Έχω ιδιαίτερη εκτίμηση για την Έλλη Πασπαλά τόσο για τις ερμηνείες της, στις οποίες δίνει όλο της τον εαυτό, όσο και για το ήθος που την διακρίνει.
Τέλος, με εντυπωσίασε και μου έδωσε πολλά η αναδρομική έκθεση του συναδέλφου και φίλου μου Στήβεν Αντωνάκου στο Μουσείο Μπενάκη. Παρά την προχωρημένη ηλικία του, ο Στήβεν έχει τρομερή ενέργεια και παράλληλα καταφέρνει να μένει απλός και αγαπητός, ενώ το έργο του διακρίνεται από υψηλή στάθμη και συνέπεια. Τα δημόσια έργα που έχει κάνει σε πόλεις του κόσμου είναι απλώς εξαίρετα.
Φιλίστωρ 